അദ്വൈതം , ഉപനിഷദ് ദര്ശനങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഭഗവദ് ഗീതയിലെ നാലാം അധ്യാമായ " ജ്ഞാന യോഗ" ത്തെ ലഗൂകരിച്ചപ്പോള്
sreyan dravya-mayad yajnaj
jnana-yajnah parantapa
sarvam karmakhilam partha
jnane parisamapyate -4.33
jnana-yajnah parantapa
sarvam karmakhilam partha
jnane parisamapyate -4.33
അല്ലയോ അര്ജുന ! ദ്രവ്യ യജ്ഞതെക്കാള് മഹത്തരമാണ് ജ്ഞാന യജ്ഞം. പാര്ത്ഥ എല്ലാ കര്മങ്ങളും ജ്ഞാനതിലാണ് അവസാനിക്കുനത് .
jnAnAgni:
sarva karmANi
bhasmasAt kurute tatha: 4.37
sarva karmANi
bhasmasAt kurute tatha: 4.37
ജ്ഞാനമാകുന്ന അഗ്നി എല്ലാ കര്മംങ്ങളെയും (കര്മ ഫലങ്ങളെയും ) ദഹിപ്പിച്ചു കളയുന്നു
Nahi Jnanena sadrusham
pavitram iha vidyate - 4.38
pavitram iha vidyate - 4.38
പ്രപഞ്ചത്തില് ജ്ഞാനത്തെ പോലെ പവിത്രമായതോന്നുമില്ലതന്നെ
ചിലപ്പോള് ആത്മ സാക്ഷാത്കാരം ലഭിച്ച ചില ജ്ഞാനികള് സാധന (ധ്യാനം , പൂജ ) ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും , അവരുടെ തലത്തില് നിന്ന് ചിന്തിക്കുകയാണെങ്കില് അത് ശരിയാണ്, പക്ഷെ ആ തലത്തില് അല്ല നിങ്ങള് എന്നുള്ളത് മനസിലാക്കി പ്രവര്ത്തിക്കുക
ജ്ഞാനം ഉദിക്കുമ്പോള് അതിനു സാക്ഷിയാവുക
പരമമായ ആനന്ദം ഉണ്ടാകുമ്പോള് അതിനു സാക്ഷിയാവുക
ആഗ്രഹങ്ങളും കര്മ്മങ്ങളും വികാരവും വരുമ്പോള് അതിനു സാക്ഷിയാവുക
ഒന്നിനെയും വെറുപ്പ് കാണിക്കേണ്ടതില്ല , എല്ലാം എന്നില് നിന്ന് തന്നെയാണ് പുറപ്പെടുന്നതെന്നും അവസാനിക്കുന്നതെന്നും തിരിച്ചറിയുക, അങ്ങിനെ ഗുണങ്ങള്ക്ക് അതീതനാകുക
അത് തന്നെയാണീ മോക്ഷം എന്ന് അറിയുക
ജ്ഞാനം ഉദിക്കുമ്പോള് അതിനു സാക്ഷിയാവുക
പരമമായ ആനന്ദം ഉണ്ടാകുമ്പോള് അതിനു സാക്ഷിയാവുക
ആഗ്രഹങ്ങളും കര്മ്മങ്ങളും വികാരവും വരുമ്പോള് അതിനു സാക്ഷിയാവുക
ഒന്നിനെയും വെറുപ്പ് കാണിക്കേണ്ടതില്ല , എല്ലാം എന്നില് നിന്ന് തന്നെയാണ് പുറപ്പെടുന്നതെന്നും അവസാനിക്കുന്നതെന്നും തിരിച്ചറിയുക, അങ്ങിനെ ഗുണങ്ങള്ക്ക് അതീതനാകുക
അത് തന്നെയാണീ മോക്ഷം എന്ന് അറിയുക
very correct
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ